نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشجوی دکتری، فقه و حقوق، واحد جیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی، جیرفت، ایران
2 استادیار، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، واحد جیرفت، دانشگاه آزاد اسلامی، جیرفت، ایران
3 استادیار، دانشکدة الهیات و معارف اسلامی، دانشگاه باهنر کرمان، کرمان، ایران
چکیده
هدف پژوهش حاضر بررسی مبانی فقهی قاعدة عدم جواز رجوع از حکم قضایی است. روش پژوهش توصیفی – تحلیلی بوده و نتایج حاکی از آن است که قاعدة عدم جواز رجوع از حکم قضایی در فقه اسلامی هم وجود داشته، لکن تاکنون مبادرت به قاعده‌سازی در این خصوص نشده است و با تفحّص در مسائل فقه اسلامی تنها موضوعی که قابل انطباق با این قاعده رومی می‌باشد، قاعدة عدم جواز رجوع از حکم قضایی است که به موجب آن هرگاه قاضی شرع و یا قاضی مجتهد اعم از مطلق و یا متجزی و یا قاضی مأذون از قِبَلِ ولی فقیه از صدور حکم اعم از ماهوی و یا شکلی فراغت حاصل نمود، حق رجوع مجدد به آن و ابطال و یا اصلاح آن را ندارد، مگر در مواردی که نصوص و متون شرعی اجازه داده باشد.
کلیدواژه‌ها
موضوعات
)