قرآن کریم.

استیونس، دنیس ج (۱۳۹۲). رسانهو عدالت کیفری: تأثیر بازنمایی صحنه‌ی جرم. ‌ترجمة ا. علیزاده و ح. نیکوکار. تهران: علامت.

اسدی، محمدعلی؛ نجفی توانا، علی؛ ناجی زواره، مرتضی (۱۳۹۸). رویکرد ترمیمی عدالت، آسیب‌شناسی و بهبود عملکرد. دیدگاه‌های حقوقی قضایی، شماره 85، ص217-247.

آسیایی، رویا (۱۳۹5). ﺗﺒﯿﯿﻦ ﺟﺎﻣﻌﻪ­ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﺑﺎزﺗﺎب ﺟﺮم در ﻣﻄﺒﻮﻋﺎت. مطالعات حقوق کیفری و جرم­شناسی، شماره 11، ص 101-103.

اکبری، عاطفه (۱۳۹۴). قانونگذاری مبتنی بر وقایع مجرمانه. تهران: انتشارات مجد.

بریث، ویث جان (۱۳۸۵). عدالت ترمیمی. ‌ترجمه مهرداد رایجیان اصلی. تحقیقات حقوقی، شماره43، ص521-570.

پرت، جان (۱۳۹۲). عوام ‌گرایی کیفری: بسترها، عوامل و آثار. ‌ترجمة هانیه. هژبرالساداتی. تهران: میزان.

حسینوند، موسی (۱۳۹۴). میانجی‌گری ‌ترمیمی در پرتو آموزه‌ها‌ی ‌‌عدالت ترمیمی. تهران: مجد.

رسولی، محمدرضا (۱۳۷۰). نقش آموزشی رادیو در ایران: کارکردهای آموزشی رسانه‌ها‌ در توسعه. رسانه، شماره6، ص70-75.

سلیمی، صادق؛ بخشی­زاده اهری، امین (۱۳۹۳). تحلیل مادة به مادة قانون آیین دادرسی کیفری 1392 در مقایسه با قوانین سابق. تهران: جاودانه، جنگل، چاپ دوم.

سورین، ورنر جوزف؛ تانکارد، جیمز (۱۳۸۶). نظریه‌ها‌ی ارتباطات. ترجمه علیرضا دهقان. تهران: مؤسسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، چاپ سوم.

شیری، عباس (۱۳۹۶). عدالت ترمیمی. تهران: میزان.

طباطبائی، محمدحسین (۱۳۹۸). ترجمة تفسیر المیزان.تهران: مؤسسة نشر اسلامی، چاپ چهلم، جلد اول.

طبیب‌زاده، پونه؛ اسلامی، رضا (۱۳۹۷). تأثیر عدالت ترمیمی بر تحقق اهداف کلان عدالت انتقالی. پژوهش حقوق کیفری، شماره ۲۳، ص213-247.

عزیزی، حشمت اله (۱۳۸۸). بسترهای تاریخی ‌‌عدالت ترمیمی در ایران. به سفارش معاونت حقوقی و توسعة قضایی قوة قضاییه مرکز، مطالعات توسعة قضایی. تهران: روزنامه‌ رسمی جمهوری اسلامی ایران.

فرجیها، محمد (۱۳۹۶). دیباچه در: دانش‌نامه ‌‌عدالت ترمیمی. در: مجموعه مقاله‌ها‌ی همایش بین­المللی ‌‌عدالت ترمیمی و پیشگیری از جرم. تهران: میزان.

فرهمند، مجتبی (۱۳۹۶). جلوه‌ها‌ی ‌‌عدالت ترمیمی در حقوق کیفری ایران. تهران: میزان.

فرهمند، مجتبی؛ آقایی‌نیا، حسین (۱۳۹5). جلوه‌های عدالت ترمیمی در نهادهای موجب سقوط کیفر در قانون مجازات اسلامی. دانش انتظامی، شماره72، ص 68-91.

قدیری ابیانه، احمد (۱۳۹۵). تکنیک‌ها‌ی عملیات روانی در حوزه رسانه و خبر. ری: دانشیاران ایران، چاپ پنجم.

مالچ، مارک (۱۳۸۴). بزه­دیدگان در معرض قضاوت: آیا اصل علنی در خدمت بزهدیدگان است؟. در: جرم، بزه‌دیدگان و عدالت(مقالاتی در مورد اصول و رویه). جرم. ویراستار کاپتین هنریک و مالچ نیکل مارک؛ ‌ترجمة امیر سماواتی پیروز. تهران: خلیلیان.

محقق داماد، مصطفی (۱۳۸۳). قواعد فقه(4). تهران: مرکز نشر علوم اسلامی، چاپ چهارم.

محمدی، رحمان؛ اکبری، محمد؛ سایبانی، علیرضا (1398). پلیس؛ عدالت ترمیمی و پیشگیری از جرم در جوامع محلی. پژوهش ملل، شماره 46، ص90-106.

مصدق، محمد (۱۳۹۲). شرح قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با رویکرد کاربردی. تهران: جنگل، جاودانه، چاپ سوم.

مگوایر، مایک؛ مورگان، راد.؛ رینر، رابرت (۱۳۸۹). دانش‌نامة جرم­شناسی آکسفورد. ‌ترجمة حمیدرضا ملک محمدی. تهران: میزان، جلد اول.

مهدی‌زاده، محسن (۱۳۸۷). رسانه‌ها‌ و بازنمایی. تهران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، معاونت مطبوعاتی و اطلاع رسانی، دفتر مطالعات و توسعه رسانه‌ها‌.

نجفی ابرندآبادی، علی حسین.؛ شادمان­فر، محمدرضا.؛ توجهی، عبدالعلی (۱۳۸۷). اصلاح ذات­البین و نظریة ‌‌عدالت ترمیمی. مدرّس علوم انسانی،شماره58، ص193-222.

نجفی توانا، علی (۱۳۸۶). تعارض و انسداد در سیاست جنایی ایران. تحقیقات حقوقی آزاد، شماره 56، ص223-278.