نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• سیدمحمد حسین علم الهدی ¹
• سید محسن رزمی ²
• مصطفی رجائی پور ²

¹ دانشگاه آزاد اسلامی- دانشکده الهیات

² دانشگاه آزاد اسلامی- دانشکده الهیات استادیار

چکیده

چکیده
نمونه های فراوانی از دوران پس از تأسیس حکومت اسلامى در زمینه ی انعقاد قراردادهاى متعدد با کفار جهت تأمین صلح، امنیت، ‏روابط تجاری و امثالهم وجود دارند که مى‏تواند الهام‏ بخش حکومت هاى اسلامى قرار گیرند. قراردادها درنظام حقوقی اسلامی به دو ‏دسته ی کلی "قراردادهاى خاص (معین)" و "قراردادهاى عام (نامعین)" تقسیم مى‏شوند. قراردادهای بین المللی، باید قواعدی نظیر ‏قاعده ی "سلطنت"، "المؤمنون عند شروطهم" و غیره را مورد لحاظ قرار دهند. در نظام حقوقى اسلامی، عمدتا بر شرایط صحت و یا ‏بطلان قراردادها تاکید شده اما، تنظیم قالب و اجرای آن ها به شرایط خاص "موضوع"، "تعقل بشری" و یا "عرف اجتماعی"، واگذار ‏شده و تابع توافق طرفین قراردادها باشد. طرفین قراردادهای بین المللی‏ می توانند با استفاده از "شرط ضمن عقد" و یا "عقد صلح" آن ‏ها را تنظیم نموده و همچنین، انتخاب و تعیین "قانون حاکم بر قرارداد" مجاز و معتبر خواهد بود. همچنین، مفاهیمی چون ‏‏"دارالاسلام"، "دارالکفر" و "دارالعهد" و پیمان هایی مانند استیمان، هدنه، عقد ذمه و امثالهم پایه های روابط بین المللی ‏میان دولت ‏های اسلامی با دیگر دول را درجهت تامین منافع طرفین را ترسیم می نماید. ‏

کلیدواژه‌ها

• "قراردادهای بین المللی"
• "فقه اسلامی"
• "صحت"

موضوعات

• فقه و مبانی حقوق